Er is een moment dat veel vrouwen herkennen, maar bijna niemand zo benoemt.
Je bent ergens halverwege je dag.
Je hebt al vijftien dingen gedaan. Je hoofd staat aan. Je agenda staat vol. Je telefoon blijft piepen.
En dan gebeurt er iets kleins.
Een opmerking.
Een blik.
Een mailtje met nét die toon.
Een vraag waar je eigenlijk geen ruimte voor hebt.
En ineens voel je het: je schiet in iets.
Je wordt kortaf. Of je klapt dicht.
Je gaat regelen, fixen, sussen.
Je zegt “is goed” terwijl alles in je “nee” roept.
Je gaat door, terwijl je lijf allang wil stoppen.
Later denk je: Waarom doe ik dit nou weer?
Waarom reageer ik zó?
Wat is er mis met mij?
En hier komt de shift die alles verandert:
Er is niets mis met jou.
Er is iets in jou dat jou probeert te beschermen.
Het zijn geen ‘problemen’. Het zijn delen.
De meeste vrouwen leven alsof ze één geheel zijn dat “het gewoon moet kunnen”.
Maar vanbinnen voelt het vaak als een team.
Een deel dat wil presteren.
Een deel dat harmonie wil.
Een deel dat alles onder controle wil houden.
Een deel dat zich verstopt zodra het spannend wordt.
Een deel dat boos wordt omdat het al te lang over de grens gaat.
Een deel dat zacht is en verlangt naar rust.
En als jij dat herkent, dan is dat niet vreemd.
Dat is menselijk.
In coaching en hypnose noemen we dit vaak delenwerk:
verschillende innerlijke delen met eigen emoties, overtuigingen en strategieën.
Niet omdat je “meerdere persoonlijkheden” hebt.
Maar omdat je brein en zenuwstelsel op die manier hebben geleerd om jou te helpen overleven, aanpassen en functioneren.
Waarom het voelt alsof je jezelf saboteert
Als je van binnen steeds dezelfde dingen tegenkomt—uitstel, perfectionisme, pleasegedrag, overdenken, onrust, emotie—dan voelt dat alsof je jezelf tegenwerkt.
Maar kijk eens naar de intentie achter het gedrag:
- De pleaser probeert afwijzing te voorkomen.
- De perfectionist probeert kritiek te vermijden.
- De controleur probeert chaos en pijn te beperken.
- De harde innerlijke stem probeert je “sterk” te houden.
- De terugtrekker probeert je te beschermen tegen teleurstelling.
- De boze rebel probeert eindelijk jouw grens te bewaken.
Het zijn vaak geen slechte delen.
Het zijn overbezorgde delen.
Delen die ooit iets heel nuttigs deden.
Alleen: ze gebruiken vandaag nog steeds een strategie die vroeger werkte, maar nu energie kost.
Het moment dat je stopt met vechten tegen jezelf
Dit is vaak het echte keerpunt.
Niet als je nóg harder je best gaat doen.
Niet als je nóg meer discipline probeert te forceren.
Niet als je jezelf nóg strenger toespreekt.
Maar als je ineens denkt:
“Wacht even… welk deel van mij is dit?”
“Wat probeert dit deel voor mij te regelen?”
“Wat is het bang dat er gebeurt als het stopt?”
Zodra je dát vraagt, verandert er iets.
Je systeem voelt zich gezien.
En wat gezien wordt, hoeft minder hard te duwen.
Dat is waarom delenwerk zo’n opluchting kan geven:
je gaat niet meer in gevecht met jezelf, je gaat samenwerken met jezelf.
Waarom hypnose hier zo krachtig voor is
Veel delen reageren niet op logica.
Je kunt rationeel prima weten dat:
- je grenzen mag aangeven
- je niet iedereen tevreden hoeft te houden
- je rust nodig hebt
- je niet perfect hoeft te zijn
En tóch gebeurt het weer.
Omdat delen niet ontstaan in je ratio, maar in ervaring.
Hypnose is geen “weg zijn” of “controle kwijt”.
Hypnose is een gerichte staat van aandacht waarin je zenuwstelsel ontspant en je toegang krijgt tot de laag waar deze automatische programma’s leven.
En precies daar kun je iets doen wat in een gewoon gesprek vaak lastig is:
- contact maken met een deel zonder oordeel
- begrijpen wat het probeert te beschermen
- ontladen wat het nog vasthoudt (spanning, angst, schaamte)
- bijwerken van het oude script naar een volwassen, veilige variant
In hypnose werken we niet met “wegduwen”, maar met herprogrammeren via veiligheid.
Je geeft het deel wat het eigenlijk nodig heeft: erkenning, geruststelling, richting.
Een voorbeeld dat ik vaak zie
Een vrouw komt binnen en zegt:
“Ik saboteer mezelf. Ik stel uit. Ik maak dingen niet af. Ik ben zo streng voor mezelf.”
Als we met hypnose en delenwerk zakken onder het gedrag, blijkt vaak:
Het uitstel-deel is niet lui.
Het is bang.
Bang voor oordeel.
Bang voor falen.
Bang om zichtbaar te zijn.
Bang dat succes ook iets kost (verwachtingen, druk, verantwoordelijkheid).
En zodra dat deel voelt: “Ik word niet meer opgejaagd, ik word begrepen”…
ontspant het.
Dan kan de volwassen versie van jou weer leiden.
Niet door te forceren.
Maar door te dragen.
Hoe jij deze shift vandaag al kunt toepassen
De volgende keer dat je merkt dat je schiet in een patroon, probeer dit:
- Noem het deel (zonder drama)
“Ah. De pleaser.” / “Ah. De controleur.” / “Ah. De criticus.” - Vraag naar de intentie
“Wat probeer jij voor mij te voorkomen?”
“Waar ben jij bang voor?” - Geef erkenning
“Ik snap dat je me wilt beschermen.”
“Dankjewel. Ik heb je gezien.” - Neem volwassen leiderschap
“En nu mag ik het even overnemen.”
“Het is veilig. We hoeven dit niet meer zo te doen.”
Dit lijkt klein.
Maar dit is precies hoe je systeem leert:
niet met geweld, maar met veiligheid.
Als jij steeds ‘aan’ staat, is dat geen karakterfout
Veel vrouwen dragen veel.
Ze zijn verantwoordelijk. Betrokken. Slim. Zorgzaam.
En juist daarom ontwikkelen ze sterke beschermdelen.
Maar bescherming die ooit nodig was, kan later een kooi worden.
En dan is het tijd voor die ene shift:
Je delen zijn geen saboteurs.
Het zijn beschermers die een update nodig hebben.
Als je wilt, help ik je daarmee. In coaching én hypnose.
Zacht, praktisch en diep tegelijk.
Wil je dat ik met je meekijk?
Stuur me “DE SHIFT” in een bericht.
Dan vertel ik je welke sessie het beste past en wat je kunt verwachten.
